Zuiderzeepad van Nunspeet naar Elburg

Zondag 16 oktober 2016

Op de Kerkdijk ter hoogte van de Goorkolk, een wiel uit 1881

Zonnige zondag
Na de eerste etappe van gisteren van onze herfstvakantiewandelvierdaagse van Leuvenum naar Genemuiden beginnen we vandaag aan de tweede wandeldag. Vandaag gaan we de volgende etappe van het Zuiderzeepad lopen, van Nunspeet naar Elburg, over een afstand van 14,1 kilometer.
Het is vandaag een prachtig zonnige herfstdag onder een helderblauwe lucht; volgens de weerberichten de mooiste dag van de week qua temperatuur (18 graden Celsius), neerslag (geen) en zonneschijn (volop).

Nunspeet 
Met de auto rijden we van Zalkerbroek naar Elburg, waar we de auto parkeren op het grote parkeerterrein bij de entree van de vesting van Elburg. Daar is ook de bushalte, van de bus waarmee we om 10:07 uur vertrekken vanuit Elburg naar Nunspeet. In Nunspeet aangekomen, drinken we in Het Stationshuisje eerst een kop koffie aan de voet van de uitkijktoren, alvorens we op stap gaan, terug naar Elburg.
Vanuit Nunspeet lopen we aan de zuidkant van het treinspoor langs camping De Vossenberg en langs de golfbaan, door het bos, naar de plek waar we in noordoostelijke richting het spoor kruisen. Ter hoogte van bungalowpark De Witte Wieven steken we een brede zandstrook over, die dwars door het bos snijdt, zijnde een nieuwe weg in aanleg. Verderop kruisen we de Klaterweg. We lopen hier nog door het noordelijke deel van de Veluwe.

Doornspijk
In het bos buigen we af in noordelijke richting, en even later verlaten we het bosperceel, om dan door een mooi coulissenlandschap verder te lopen in de richting van Doornspijk. Op de halfverharde Oude Courageweg moeten we afbuigen over het smalle oeverpad langs een sloot. Op die plek staat een auto geparkeerd, maar als we de auto voorbij lopen, zien we dat die achteruit tegen een boom is gereden. Het voorwiel heeft getuige de jas en de bult zand onder het voorwiel behoorlijk geslipt, en je kunt zien dat het de chauffeur niet is gelukt om uit deze benaderde bermpositie weg te komen. Als ik aan de voorzijde om de auto heen loop, zie ik dat het rechter achtereind met het achterwiel boven de sloot hangt. De boom heeft in elk geval voorkomen dat de auto de sloot in is gereden; een geluk bij een ongeluk. De chauffeur is overigens in geen velden of wegen te bekennen.
We lopen verder langs Park Klarenbeek richting Doorspijk. Daarbij lopen we langs het neo-classisistische landhuis Klarenbeek, daterend van 1842. Schitterend steekt het herfstrood van de oude bomen op de voorgrond af tegen het wit van de oude villa op de achtergrond. In Doornspijk pauzeren we voor een lunchpauze, heerlijk buiten, en volop in de warme zon.

Terug naar de Zuiderzee
Voorbij Doornspijk gaan we weer echt zien en beleven dat we het langeafstandswandelpad rond de Zuiderzee bewandelen, want de ‘Zuiderzee’ komt weer in zicht, in de verschijning van het Veluwemeer tussen de vaste wal aan deze zijde en Oostelijk Flevoland aan de overzijde van het Veluwemeer. Over het zonovergoten graspad boven op de Kerkdijk lopen we door de Waterlandspolder richting Veluwemeer. Daarbij passeren we ook de Goorkolk, een wiel daterend van 1881, aan de voet van de polderdijk. Ter hoogte van Oudekerk komen we bij de plek waar vroeger de Sint-Ludgeruskerk heeft gestaan, die in het jaar 1825 als gevolg van water en vuur werd verwoest. Het opgemetselde grondplan van de fundamenten van deze voormalige kerk ligt hier in het door een haag omzoomd ‘kerkhof’, als een herdenkingsplek aan lang vervlogen tijden van verdronken kerk en dorp.
Op het graspad van de Elburger Zeedijk lopen we verder, met links van ons de Korte Waarden, en daarachter het Veluwemeer. We steken ook de Goorbeek over.

Vesting Elburg
Aan het eind van deze grasdijk steken we een verkeersweg over, en dan lopen we over het Bagijnendijkje de vestingstad Elburg binnen over de Goorpoortbrug. Over de vestingwal gaat de route daarna verder naar de Elburger haven. Bij de Vischpoort wijken we even van de doorgaande route af, omdat we eerst nog in de haven willen kijken, waar het overigens behoorlijk druk is vanwege de vele toeristen die vandaag een kijkje in dit mooie oude Zuiderzeestadje nemen.
Daarna lopen we over de Havenstraat door de Vischpoort de vesting binnen, om door de centrale Vischpoortstraat het centrum van deze vestingstad te doorkruisen. De terrassen zit alle nagenoeg vol, want de vele dagjesmensen willen hier buiten genieten van het mooie, zonnige herfstweer. Voorbij de kruisende Beekstraat vinden wij ook een plek voor twee op een terras aan de Jufferenstraat. Verder reserveren we nog een tafel voor twee in het Italiaanse restaurant Da Pietro van Elburg voor het diner van vanavond. En na de koffie rijden we met onze auto weer terug van Elburg naar ons Hotel Zalkerbroek, terugziend op al weer zo’n prachtige herfstvakantiewandeldag.