Pelgrimeren van Salas naar Tineo

Prachtig vergezicht op weg naar El Pedegral

Van Le Puy-en-Velay naar Santiago de Compostela

Camino del Norte & Camino Primitivo > Irún – Santiago de Compostela
Camino Primitivo van Salas naar Tineo
Donderdag 9 juli 2015 – 19,1 km.
Dag 27: 554,2 – 573,3 km


Mooie wandeling over de hoogvlakte van Asturië

Om 6.45 uur gaat de wekker weer, want we willen ook vanmorgen om 8.00 uur klaar staan om op het moment dat de campingpoort open gaat, vanuit San Pedro de la Ribera naar Salas te rijden. Enkele minuten vóór 8.00 uur verlaten we de camping. Het is dan halfbewolkt, maar dat verandert later deze dag, want de bewolking verdwijnt langzamerhand, en dan resteert een helderblauwe lucht. De temperatuur loopt tijdens onze derde wandeldag op van 17 naar 27 graden Celsius. Een prima temperatuur voor een hele mooie etappe over de hoogvlakte van het Asturische bergland, en vandaag zeker ook aangenaam vanwege de heerlijk verkoelende wind en daarbij ook de prachtige vergezichten over Asturië. Niet alleen vanwege dat mooie uitzicht, maar ook vanwege de schitterende paden die we vandaag bewandelen, en het mooie landschap waar we doorheen gaan, kunnen Durkje en ik ons goed voorstellen waarom onze wandelgids beweert dat deze etappe één van de mooiste van de Camino Primitivo is. We genieten volop, want de optelsom van de route, het landschap en het mooie weer, zorgen voor een hele mooie pelgrimsdag.

Salas

We rijden vanmorgen vroeg naar Salas, omdat we vandaag de pelgrimsetappe van Salas naar Tineo willen lopen, over een afstand van 19,1 kilometer.

Onze etappe begint vanmorgen op het stadsplein van Salas. Bij de stadspoort zit een Spaanse pelgrim zijn ontbijt te nuttigen. We lopen door de stadspoort en kijken eerst nog even achter de pleinbebouwing, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over het laaggelegen riviertje dat daar door het stadje stroomt. 

Bij de pelgrimsherberg zien we twee pelgrimerende dames uit de refugio komen. Zij nemen plaats op een terras van één van de pleincafé’s; waarschijnlijk om eerst te ontbijten alvorens ook zij op stap gaan richting Tineo.

Om 8.45 uur wandelen we het plein over om onze etappe van Salas naar Tineo te beginnen.

De pas van La Espina

Als we Salas verlaten, lopen we over de middeleeuwse weg de beboste helling op. Dit bospad voert ons alsmaar hoger. Onderweg heeft iemand een caminopijl van stenen op het bospad gelegd, wijzend in de goede richting.

Een lang traject van ongeveer 8 kilometer stijgende paden en wegen ligt voor ons. In die acht kilometers van Salas naar La Espina zullen we - door voordurend naar boven te lopen - uiteindelijk bijna 450 meter stijgen, want Espina ligt veel hoger dan Salas, op één van de hoogvlaktes van Asturië.

Naarmate we alsmaar hoger en hoger komen, verkrijgen we prachtige vergezichten over de toppen en dalen om ons heen.

Aan de rand van het dorpje Bodenaya passeren we de kerk van de heilige Maria.

In Bodenaya komen we langs de plaatselijke refugio, die op ingenieuze wijze is gebouwd onder de verdiepingsvloer van een hórreos.

Verschillende camino-wegwijzers met daarop Jacobsschelpen staan bij deze pelgrimsherberg.

Een plakkaat aan de refugio-gevel vertelt ons dat het vanaf hier nog 256 kilometer gaans is naar Santiago de Compostela. Nog even volhouden en doorlopen dus.

Irpeltaart met’n stikky stokbôl bij de koffie in La Espina

Na deze lange maar niet al te zware klim van ongeveer twee uren komen we aan in La Espina. Onderweg hebben we al enkele andere pelgrims ontmoet, waarvan we een aantal al kennen van de afgelopen twee dagen. Juist op het moment dat we het plaatselijke café binnen willen gaan voor een koffiepauze, verlaten vier jonge Spaanse pelgrims het café om weer verder te trekken.

Wij kennen deze vier nog niet, en ook het pelgrimsstel dat binnen zit, kennen we nog niet. We zijn dus zeker niet alleen tijdens deze pelgrimstocht, want er lopen voortdurend pelgrims vóór en achter ons. Totaal hebben we vandaag ongeveer 20 andere pelgrims ontmoet. We genieten van de koffie, en nemen er ook een heerlijke portie Spaanse ‘irpeltaart met’n stikky stokbôl’ bij. Zo’n voedzame Spaanse tortilla is voor de pelgrim elke keer weer een ware traktatie, waar ook wij af en toe heerlijk van genieten onderweg.

La Pereda

Als we La Espina uit lopen, passeren we een huis dat kunstig is gedecoreerd.

Op verschillende plekken aan de gevel zien we allerlei motieven, die zijn samengesteld uit schelpen, waaronder ook een groot aantal Jacobsschelpen.

Ter hoogte van het dorpje La Pereda lopen we over een schitterend hellingpad, vanwaar we mooie uitzichten hebben over de vallei links van ons.

De hoge bergtoppen om ons heen worden veelal ook gebruikt voor windenergie. Boven op de omliggende bergkammen staan veel windmolens, die op zo’n dag als vandaag veel wind vangen, en daarmee de nodige groene energie leveren.

El Pedegral

Ook verder lopend in de richting van El Pedegral blijven de prachtige vergezichten ons verbazen. Volop zon, een verkoelende wind en een prachtige blauwe lucht maakt het wandelen op deze grote hoogte tot een weldaad voor lijf en ziel.

Nabij El Pedegral passeren we een waterbron, met daarnaast een met glas afgesloten vitrine, waarin een beeldje staat van Santiago (Sint Jacobus).

In de hoofdstraat van El Pedegral passeren we de kerk. Een Spaanse jongedame – ook een pelgrim – zit op de trap van deze dorpskerk uit de wind en in de zon te mediteren.

Middeleeuwse karrensporen

Voorbij El Pedegral nemen we vanaf de doorgaande asfaltweg een opgaand onverhard pad, dat ons bij een ‘verborgen’ karrenspoor brengt. Dit middeleeuwse hellingpad kent vele gedaanten. Hier eens droog met een zachte ondergrond, daar dan weer rotsachtig en met bergwater gevulde diepe karrensporen. Soms lopen we in de volle zon omdat daar alleen lage struiken langs het pad staan, en even later lopen we in het duister tussen dichte bermbomen door en soms ook over holle paden met hoogopgaande dichtbegroeide bermen.

Aan variatie dus geen gebrek. Overigens valt ons al drie dagen op hoe goed deze camino is bewegwijzerd. Op nagenoeg alle relevante plekken staan betonnen caminowegwijzerspalen met daarop de richtingwijzende Jacobsschelpen. Sommige pelgrims hebben - naar oud gebruik - kleine steentjes op deze caminopaaltjes gelegd. En overal vind je ook de welbekende gele caminopijlen.

Ermita de San Roque

Op dit kilometers lange hellingpadentraject van El Pedegral naar Tineo nemen we een pauze op een driesprong van paden, waar drie houten picknickbanken zijn geplaatst. De twee Spaanse pelgrims – oudere heren – die we in de afgelopen twee dagen ook af en toe ontmoetten, zitten hier al te pauzeren bij één van die drie picknickbanken.

Om 14.16 uur komen we langs de kapel ‘Ermita de San Roque’.

Tineo

Hier begint het lange lichtdalende voetpad naar Tineo. Langs dit trottoir staat ook het monument van de pelgrim van Tineo.

Diep links van ons ligt Tineo. Aan het eind van het voetpad begint een steile afdaling door de oude smalle straatjes van Tineo. Deze afdaling brengt ons in het oude stadscentrum van Tineo, ter hoogte van het gemeentehuis.

De warenmarkt van vandaag wordt op dit moment opgeruimd. Een politieagent helpt het alsmaar doorgaande verkeer om de marktbusjes heen, waarmee de marktlui straks hun marktwaar zullen afvoeren.

We gaan het gemeentehuis binnen om te vragen of we daar een stempel van Tineo kunnen krijgen voor onze pelgrimspaspoorten en om te vragen waar we een taxi kunnen vinden. Van achter een loket wenkt een administrateur mij om het kantoor maar even binnen te komen. Hij geeft ons het gevraagde stempel, en loopt dan behulpzaam met ons mee naar buiten op het bordes van het gemeentehuis, om aan te wijzen waar we een taxi kunnen vinden.

Bij het busstation staan twee taxibusjes, maar zonder chauffeur, dus dat schiet niet op. Even later komt er een taxi voorbijrijden, die ik aanhoud. De chauffeur vertelt me dat we maar even tien minuten in de wachtruimte van het busstation moeten wachten, omdat hij eerst nog een andere klant moet wegbrengen.

Snel terug naar Salas

Ongeveer een kwartier later rijdt de taxi weer voor, kunnen we instappen, en rijdt de chauffeur ons met gezwinde spoed over de oude verkeersweg terug naar Salas. Hij kent kennelijk in Salas de weg ook goed, want op een onbetekende afslag slaat hij ineens linksaf, om dan door een lange sliert van steil aflopende smalle stadsstraatjes in hoog tempo naar beneden te rijden, naar het stadsplein bij de pelgrimsherberg van Salas.

Daarna lopen we terug naar onze auto, en rijden we naar onze camping in San Pedro de la Ribera.

We zien terug op een uitermate geslaagde pelgrimsdag, met zo’n zes uren wandelplezier. We hebben vandaag ruim de tijd genomen om te genieten van elke mooie kilometer die deze etappe de pelgrims biedt.