vrijdag 27 februari 2015

Een kasteelstad met paleizen


Vrijdag 27 februari 2015
Palácio da Pena van Sintra



















Een dag naar Sintra en omgeving
Tijdens ons voorjaarsverblijf in het Portugese Estoril zijn we al westwaarts naar Cascais en oostwaarts naar Lissabon geweest, en aangezien de Atlantische Oceaan ten zuiden ligt, resteert ons vandaag nog een dagreis naar het noorden. We hebben als bestemming voor vandaag de stad Sintra gekozen; een stad met een kasteel en nota bene vier paleizen. Het kasteel en twee van de vier paleizen gaan we vandaag bezoeken.
Daartoe nemen we om 11.20 uur de bus vanuit Estoril naar Sintra, die ons in ruim een half uur bij het treinstation van Sintra brengt. Het kasteel en de paleizen van Sintra liggen verspreid in het gebied ten zuidwesten van de stad. Op grond van de toeristische regioplattegrond en de aanvullende informatie van het toeristenkantoor van Sintra besluiten we om het kasteel en twee paleizen wandelend te bezoeken.

Centro Historico da Sintra
Het openbaar vervoer en het toeristisch vervoer is hier prima geregeld. Je kunt met een bus, met een koets, met taxi’s en met tuc-tucs op verschillende plaatsen langs de route langs het kasteel en de paleizen in- en uitstappen. Omdat we de hele lange middag nog voor de boeg hebben, het prachtig weer is en de route door een mooi bebost heuvelgebied gaat, laten we al het toeristisch vervoersaanbod voor wat het is, en gaan we vanuit het centrum van Sintra wandelend op pad.
Eerst wandelen we naar het buiten het betrekkelijk nieuwe Sintra liggende oude, historische stadscentrum. Daar bekijken we het Nationaal Paleis van oud-Sintra, en wandelen we door de smalle opgaande straatjes van dit historische stadscentrum, waar het overigens nu (het is nog maar februari) al behoorlijk druk is met een betrekkelijk groot aantal toeristen en groepen schoolkinderen.
Palacio da Pena

Palácio da Pena
Vanuit Sintra nemen we eerst de Estrada da Pena en een eind verderop de Calcada da Pena. Dit is een kilometers lange geplaveide weg, die met veel haarspeldbochten heuvelopwaarts gaat in de richting van het Paleis van Pena. Hoog op de beide heuveltoppen zien we tijdens onze wandeling af en toe al even het Kasteel van de Moren en het Paleis van Pena.
Op de splitsing waar je kunt kiezen om (eerst) naar het kasteel of naar het paleis te gaan, kopen we toegangstickets voor beide attracties, en dan gaan we eerst verder heuvelopwaarts naar het Paleis van Pena.
Het oudste (klooster)deel van dit paleis is eeuwen geleden al door de Moren gebouwd. Pas veel later heeft de adellijke Ferdinand von Sachsen–Coburg und Gotha hier nog een evenzo indrukwekkend paleis bij aangebouwd. Het hele paleiscomplex is uitzonderlijk bijzonder; buitengewoon kleurrijk, opvallend gevarieerd qua vormgeving, extreem gedecoreerd en daarmee op grote afstand en zeker ook nabij een opvallende verschijning. Het is dan ook geen wonder dat dit paleiscomplex wordt beschouwd als het meest bijzondere voorbeeld van de romantische bouwkunst in Portugal. Wandelend rond en door de gebouwen waan je je in een Arabische sprookjeswereld. Ogenschijnlijk zijn nergens kosten noch moeite gespaard om hier op de heuveltop iets bijzonders op de kaart te zetten. Je valt van de ene verbazing in de andere qua kleur, vorm en omvang van dit Paleis van Pena.

Op de kasteelmuur van Castelo dos Moros
Castelo dos Moros
Na een behoorlijk lang verblijf in het Paleis van Pena vervolgen we onze weg in de richting van het Kasteel van de Moren. Voorbij het toegangsgebouw volgen we een mooi heuvelpad langs de flank van de beboste heuvelhelling.
Tot nu toe scheen de zon volop, bij een schitterend helderblauwe lucht. De wind wakkert trouwens wel behoorlijk aan, en naarmate de tijd vanmiddag vordert, daalt de temperatuur weer. Als we na ongeveer een kilometer arriveren bij het Kasteel van de Moren, waait het hard en nogal koud. Gelukkig maakt de zon veel goed, want die blijft wel schijnen. Een prachtige dag blijft het dus ook qua weer.
Het boven op een hele hoge heuvel gelegen kasteel is door de Moren gebouwd in de 10e eeuw, in de periode waarin de Moren heer en meester waren op het Iberisch schiereiland. Dit kasteel van de Moren is een uitgebreid complex met zelfs twee tegen en op de heuvel hoogopgaande burchtmuren. Als we boven op de omloop van de stadsmuren lopen, waait het bijzonder hard, dus we moeten oppassen dat we door de harde windvlagen tussen de kantelen door aan de binnenkant van de kasteelomgang niet op de meters lager liggende binnenplaats vallen. Met enige heroïek volbrengen we onze rondgang over de kasteelmuren echter veilig.
In het lagere deel van het kasteel bezoeken we ook de ondergrondse delen, waar door jarenlang archeologisch onderzoek veel zeer oude delen van het kasteel zijn blootgelegd en geconserveerd. Oude waterputten, dierenverblijven en opslagputten voor graan en groente zijn zichtbaar voor het passerende publiek. Je krijgt hier een aardig beeld van de wijze waarop de Moren zo’n duizend jaar geleden hier werkten, woonden en zich verdedigden tegen hun vijanden.

Van Sintra terug naar Estoril
Na dit kasteelbezoek vervolgen we onze wandelroute als afdaling langs de beboste heuvelhelling. Dit heuvelpad heet de ‘Caminho de Santa Maria’. Beneden passeren en bezoeken we de oude, sober ingerichte Sint-Mariakerk van Sintra.
Daarna lopen we weer door het historische stadscentrum met snelle pas terug naar het veel nieuwere gedeelte van de stad Sintra. Daar hoeven we dan nog slechts tien minuten te wachten op de bus, waarmee we weer terugrijden naar Estoril.
En uiteraard kunnen we pas naar thuis nadat we hier ook een Portugese paëlla-maaltijd hebben genuttigd. Daarom gaan we vanavond naar restaurant Jackpoint tegenover het casino van Estoril, dat zich profileert als ‘seafood restaurant’. Een middelgroot restaurant met vijf oudere Portugese heren in de bediening, dus met de Portugese gastvrijheid spreekt het voor zich dat wij als eerste gasten met alle egards worden ontvangen en bediend. Daar komt nog bij dat de zesde aanwezige Portugees – kennelijk de baas – ons met passie en enthousiasme vertelt over de beide Portugese kaasjes – twee regionale streekproducten - die we als voorgerecht krijgen geserveerd.

Geen opmerkingen: