Pelgrimeren van Comillas naar Unquera

Van Le Puy-en-Velay naar Santiago de Compostela
Camino del Norte > Irún – Santiago de Compostela
Van Comillas naar Unquera
Vrijdag 25 juli 2014 – 27,1 km.
Dag 18: 342,8 – 369,9 km


Zandstrand bij de monding van de ria La Rabia in de Cantabrische Zee

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Van start in Comillas

Met de auto rijden Durkje en ik vanmorgen vroeg van Santillana del Mar naar Comillas. Daar parkeren we de auto voor de komende wandeldag, want we willen vandaag van de Camino del Norte het traject van Comillas naar Unquera lopen, over een afstand van 27,1 kilometer.
Het is prima wandelweer, met af en toe zonnige perioden, maar overwegend bewolkt. De temperatuur loopt vandaag op tot ongeveer 24 graden Celsius en met regelmatig een matige wind uit zee krijgen we tijdens het wandelen toch nog lichte verkoeling.
Om 8.00 uur wandelen we van de parkeerplaats in Comillas, naar het stadscentrum, waar vandaag onze pelgrimsdag aanvangt. In het stadscentrum zijn tientallen Afrikanen bezig om een warenmarkt op te zetten met Afrikaanse producten, waaronder ook veel lederwaren.
Ook als je hier door Comillas wandelt, valt je de bijzondere architectuur op waarmee huizen en andere gebouwen in de stad hun kleur en vorm kregen.

Architectuur van gefortuneerden

Als we vanuit het centrum van Comillas de stad uit lopen, zien we aan onze linkerzijde eerst El Capricho de Gaudi, een bijzonder bouwwerk, dat is ontworpen door de beroemde Spaanse architect Gaudi.
Daarnaast staat een kerk, en daarnaast staat heel prominent het Palacio de Sobrellano.
Als we voorbij de rotonde bijna de stad uit zijn, zien we rechts boven ons op een andere heuvelrug een aantal bijzondere gebouwen, waaronder de Universidad Pontificia, het Seminarium, of de Pontificale Universiteit, die door nakomelingen van Antonio López aan de jezuïeten werd geschonken. Antonio Lopéz werd als Spaanse emigrant rijk op Cuba, en investeerde veel in de bouw van dergelijke bijzondere gebouwen in Comillas.

Rubarcéna

Als je Comillas uit wandelt, loop je direct de plaats Rubarcéna in.
Bij het voetbalstadion van dit dorp is een lange muur nagenoeg geheel bespoten met graffity, met daarop allerlei karakteristieke voorstelling van Comillas, zoals bijvoorbeeld ook bovengenoemde markante gebouwen.

Ría La Rabia

Voorbij Rubarcéna komen we bij de brug over de ría La Rabia.
Een eindje verder kun je zien waar deze rivier uitmondt in de Cantabrische Zee. Daar zie je een combinatie van de groene rivierdelta en het gele zandstrand.

Santa Ana & Cara

Daarna wandelen we na een klim door de heuvels achtereenvolgens door twee dorpjes, die ongemerkt aan elkaar zijn geschakeld. Het eerste dorpje is Santa Ana.
Deze woonkern wordt voortgezet door het dorpje Cara.
De wandelgids meldt dat deze omgeving deel uitmaakt van het Natuurpark van Oyambre.
Over mooie landweggetjes en steentjespaden komen we langs en over de golfbaan van Santa Marina. Bij de entree van de golfbaan staat een oude kapel. Bijzonder is dat boven op de toren van deze kapel een boom is gegroeid, die nu dus prominent boven op dit torentje torent.

San Vincente de la Barquera

Als we verder lopen, kunnen we ten noorden van ons zien dat we dicht bij de kust lopen. Op een gegeven moment krijgen we de zee weer in zicht, met daarbij ook het beroemde, mooie strand van Oyambre.
En dan zien we ook de stad San Vincente de la Barquera in de verte liggen.
Via een steentjespad dalen we langzamerhand af naar de kuststad.
We lopen langs weilanden, waarin koeien met enorme horens staan te grazen of liggen te herkauwen.
Het laatste stuk moeten we langs een drukke verkeersweg verder in de richting van de stad aan de riviermonding.
Dan komen we bij de superlange stenen brug, de Puente de La Maza, waarvan de bouw al in de 15^e eeuw aanving.
Als we aan de overzijde van de lange brug zijn, zoeken en vinden we daar een café-terras, waar we in de schaduw van een parasol koffiedrinken.

La Acebosa

Daarna gaan we met een flinke klim naar de Alto Santiago de stad weer uit. Buiten de stad volgen we – nog nietsvermoedend - ook een nieuwe wegwijzer, van vierkante betonnen paaltjes, met daarop een rode richtingpijl en een rood kruis.
Tussen San Vincente de la Barquera en La Acebosa steken we via een viaduct de autosnelweg A8 over.
Vrij snel daarna wandelen we het kleine dorpje La Acebosa binnen.
Op het dorpsplein is men druk in de weer met de voorbereidingen van een publieksevenement. Er is een grote open tent, er staan rijen stoelen opgesteld, er liggen kussentjes voorin bij een viertafel, en bij de viertafel met daarop een beeld van Maria staat een geestelijke. Aan een vrouw die hem helpt met de voorbereidingen vraag ik in het voorbijgaan wat hier gaat gebeuren. Ze vertelt me dat ze hier straks een mis gaan vieren in de open lucht, op het dorpsplein.
Wij wandelen het dorp even later weer uit.

Duitse pelgrims in Hortigal

We moeten nu weer flink klimmen, want we moeten over de bergrug die de ría van Oyambra scheidt van de ría van Tina Menor. In het dorpje Hortigal ontmoeten en spreken we het jonge Duitse pelgrimsstel, dat we eergisteren al hadden ontmoet en gesproken in Requajada-Polanca.

Estrada

Het volgende dorpje waar we binnen wandelen, is Estrada.
Bij een boerderij die we passeren, is een boer druk in de weer om pas gemaaid lang gras met een hooivork in grote porties de koeienschuur binnen te dragen.
Dan zien we rechts van ons over een bermmuur heen de in restauratie zijnde kasteeltoren en het kerkje van Torre de los Estrada.
We lopen even naar boven naar de toren, om door de poort naar de kerk te kunnen gaan. Een Spaanse werkstudent veert op van zijn stoel op de binnenplaats en neemt ons mee naar binnen in de kerk. Daar krijgen we van hem een stempel in onze pelgrimspaspoorten, en na even met elkaar te hebben gesproken over deze kerk en over zijn vakantiewerk, gaan wij weer verder.
Bij een huis langs de doorgaande asfaltweg in Estrada is een pelgrimsaltaartje gebouwd, waarin allerlei attributen zijn geplaatst die iets met pelgrimeren te maken hebben, waaronder een Jacobsschelp en een mooie afbeelding van Santiago (ofwel Sint Jacob).

La Gloria in Serdio

Ongeveer twintig minuten voorbij Estrada komen we aan in het dorpje Serdio. In de voormalige dorpsschool is de pelgrimsherberg. Het Duitse pelgrimsstel had ons zojuist al verteld dat zij hier vannacht willen overnachten. Op een speelplaats naast het café-terras achter de kerk is een groep mannen bezig met een kegelspel.
Durkje en ik nemen plaats op het terras van bar-restaurant La Gloria achter de kerk, want hier willen we pauzeren, eten en theedrinken.
Ik wil eerst nog even de kerk bezichtigen, maar als ik de deur open doe, blijkt dat de mis hier nog gaande is. Even later gaat de kerkdeur open, en komen alle - oudere - kerkgangers naar buiten. Dan is het moment aangebroken voor mij om de kerk te bekijken.
Ook zes andere pelgrims komen langs en nemen hier bij ons plaats op het terras. Ook het Duitse pelgrimsstel arriveert en vindt een zitplaats op het terras, waar ondertussen ook enkele dames plaats hebben genomen, die zojuist de mis hebben bijgewoond.

Kies uit twee Camino’s

Buiten Serdio komen we erachter waarom we ineens een nieuwe bewegwijzering kregen langs de route van de Camino. Op zeker moment komen we op een driesprong, waar twee borden van twee Camino’s staan. Wij moeten rechtsaf, over de Camino de Santiago, volgens de route van de Camino del Norte. De route die rechtdoor gaat, is volgens het richtingbord de Camino van Santo Toribio de Liébana, een andere, kortere pelgrimstocht die nu al verder landinwaarts gaat. De betonnen paaltjes met rode bewegwijzering die we vanaf San Vincente de la Barquera langs de weg aantroffen, blijken dus van deze andere pelgrimsroute te zijn.
Wij gaan hier rechts verder op de Camino de Santiago.

Ría van Tina Menor

We passeren een zand- en steengroeve, en als we bij de N634 aankomen, moeten we niet linksaf naar de bebouwde kom van Muñorrodero, maar rechtsaf langs de N634.
We wandelen dan ook al snel het dorpje Muñorrodero uit.
Deze weg voert ons langs de ría van Tina Menor.
Vóór ons zien we de hoge rivierbrug van de autosnelweg A8, en ook een lager viaduct van een andere verkeersweg, die hier de rivier over gaat.
Via een oud tunneltje gaan we eerst onder de autoweg door.
Daarna gaan we onder het tientallen meters hoge viaduct van de A8 door.

Pesués

Dan komen we in het dorpje Pesués.
Hier kunnen wij straks de ría van Tina Menor oversteken.
Wij lopen over de lage brug, en links van ons zien we de hoge rivierbrug van de A8.
Aan de overzijde van de brug gaan we direct linksaf, om langs de rivier langs de bebouwing van Pesués te lopen.
Na een behoorlijke klim komen we in de bebouwde kom van Pesués.
Daar gaat de straat over in een onverharde weg. Een jongeman die met twee Deense doggen hier wandelt, vertelt ons dat we 3 kilometer over dit pad van Pesués naar Unquera moeten lopen. Dit steenachtige bospad voert nu eens hoog, en dan weer eens laag langs de spoorlijn richting Unquera.

Unquera

Ongeveer drie kilometer verderop wandelen we de plaats van onze bestemming voor vandaag binnen: Unquera. Bij de bushalte tegenover het treinstation overleggen we wat we gaan doen: hier een taxi bestellen, of verderop in het dorp nog even zoeken.
Op dat moment zien we naast het treinstation twee pelgrims uitbundig met beide handen naar ons zwaaien. Het zijn de twee Tsjechische pelgrims, de zusters Eva & Lenka, die we al enkele dagen tijdens onze pelgrimage hebben ontmoet en gesproken. Ze weten nog niet precies wat ze willen gaan doen. We vertellen hen dat onze gids voor Unquera geen pelgrimsherberg aangeeft, maar wel in de volgende plaats op nog eens twee kilometer afstand: Colombres. Dát, en het feit dat die refugio maar drie euro kost voor een overnachting geeft voor hen de doorslag; zij gaan nog een half uur verder, naar Colombres. We nemen afscheid en spreken uit dat we elkaar vast en zeker morgen ook nog wel onderweg zullen ontmoeten.
Wij lopen door naar het centrum van Unquera en bestellen daar een taxi.
Na een kop koffie rijden we dan in de taxi terug naar Comillas, waar we vanmorgen onze wandeling begonnen. Vanuit Comillas rijden we met onze eigen auto weer terug naar onze Camping Santillana in Santillana del Mar.