zondag 13 oktober 2013

Het Jacobspad van Westerbork naar Ruinen

Zondag 13 oktober 2013 
Schaapskudde bij Moordenaarsveen en Radiotelescoop Dwingelderveld


















Etappe 6
Het is nog maar 8 à 9 graden Celsius als Durkje en ik vanmorgen vlak vóór 7.30 uur in het donker vanuit Stiens via Ruinen naar het Drentse Westerbork rijden. Tegen 9.00 uur parkeren we onze auto bij de Stefanuskerk van Westerbork. Vanaf hier wandelen we verder over het Drentse Jacobspad, vanaf de plaats waar we de vorige keer onze dagtocht stopten. We zijn van plan vandaag van de Stefanuskerk van Westerbork naar de Mariakerk van Ruinen te lopen, over een afstand van 30 kilometer. 

Van Westerbork over de Pieterberg naar Makkum
Klokslag 9.00 uur vertrekken we aan de voet van de toren van de Stefanuskerk in Westerbork. Dan begint ook de kerkklok te luiden voor de aanstaande zondagochtendkerkdienst. De eerste kerkgangers lopen al op straat. Via de Pieterberg verlaten we Westerbork. Langs het zandpad van de Pieterbergweg passeren we al een eerste heideperceel.
Ten zuiden van de N381 lopen we langs enkele grote grazers, bij de Boekweitplas, gelegen in het Scharreveld. Daarna doorkruisen we het Holterzand, en gaan we in de richting van het gehucht Makkum.
Het weer is onstuimig. Af en toe regent het heel licht, en we hebben gedurende deze wandeldag een harde wind vanuit het noordoosten, hetgeen geen straf is als je overwegend in zuidwestelijke richting loopt, zoals we dat vandaag doen.

Van Holthe over het Terhorsterzand naar Spier
Voorbij Holte lopen we over de Makkumer Esch. We steken ter hoogte van de sluis het Linthorst-Homankanaal over, en lopen dan door naar het gehucht Terhorst. Een tractor met een grote aanhangwagen volgeladen met snijmaïs passeert ons hier op de smalle doorgaande weg. Vandaag zien we nog veel percelen met hoog opgeschoten maïs, maar hier en daar zijn ook veel maïspercelen al geheel of gedeeltelijk geoogst.
Ten zuiden van Terhorst lopen we over het Terhorsterzand in de richting van Spier.
Iets anders wat vandaag vooral opvalt, zijn de vele paddenstoelen - hele grote, en ook mooie kleine - en een groot aantal bomen en struiken, die door de harde wind van de afgelopen dagen en van vandaag hun eerste bladeren en vruchten (zoals lijsterbessen, eikels en kastanjes) op de grond hebben laten vallen.
In Spier komen we langs de eerste geopende horeca-gelegenheid, dus hier vinden we onze koffiepauzestek.

Door Boswachterij Dwingeloo en Nationaal Park Dwingelderveld
Na onze rustpauze na de eerste 14 van de 30 kilometers volgt een kilometerslange tocht door Boswachterij Dwingeloo en door het Nationaal Park Dwingelderveld. Tot aan de schaapskooi op het Noordenveld is de wandelroute van het Jacobspad beslist onvoldoende bewegwijzerd, maar met de hele korte routebeschrijving, de routekaart en met behulp van gps en logisch redeneren slagen we er toch heel goed in om de juiste route door Boswachterij Dwingeloo en over het Lheederzand te volgen. Voorbij het Smitsveen is de route vanwege het hier wel overzichtelijke landschap weer veel gemakkelijker te volgen.
Als we de Radiotelescoop Dwingelderveld en iets verderop het Moordenaarsveen zijn gepasseerd, ontmoeten we op de kilometerslange zandpad-scheiding tussen de Kraloërheid en de Dwingeloosche heide een schaapherderin met haar grote schaapskudde. De beide honden houden ons, de schaapherderin en haar schapen waakzaam in de gaten.

Benderse en Engeland
Halverwege het lange en brede zandpad tussen de beide heidevelden door pauzeren we bij een verlaten heidewoning  in de luwte, om enige minuten uit de wind even wat te eten en te drinken.
Daarna verlaten we de Benderse Heide nabij Schaapskooi Ruinen.
Tussen Witteveen en Benderse passeren we het Bezoekerscentrum Dwingelderveld, waar veel auto's staan geparkeerd van bos- en heidewandelaars en van de gasten van dit bezoekers van Natuurmonumenten.
Een mooie bezienswaardigheid tussen Benderse en Engeland is de achtkantige beltmolen De Zaandplatte, oorspronkelijk gebouwd in Echten, en hier in Engeland weer opgebouwd met de restanten van de voormalige molen van Ruinen.

Lammechien bij de Mariakerk van Ruinen
Vlak buiten Engeland is onze bestemming al in zicht. We wandelen het dorp Ruinen binnen en arriveren op de dorpsbrink dan al spoedig bij de Mariakerk van Ruinen. Vóór deze kerk staat een klein beeldje van Lammechien, het zusje van Bartje, beiden welbekend van de boeken van Anne de Vries.
Om 15.00 uur zijn we aangekomen bij de Mariakerk, na een wandeling van exact zes uren.
De zesde wandeldag over dit Gronings-Drents-Overijsselse pelgrimspad zit erop. Totaal hebben we in de eerste zes dagen nu de eerste 165,5 van de 208 kilometers gelopen. We zijn nu gearriveerd in Ruinen, in de provincie Drenthe.

Geen opmerkingen: