Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Le Puy
Pelgrimeren van Livinhac-le-Haut naar Figeac
Donderdag 25 juli 2013 – 25 km.
Dag 11: 232 – 257 km
 |
| Glas in lood-raam van Sint Jacob in Saint-Félix |
Met dezelfde chauffeur van Figeac naar Livinhac-le-Haut
Onze elfde dagtocht begint vandaag in Livinhac-le-Haut. Durkje en ik gaan vandaag de elfde etappe van de Via Podiensis lopen; van Livinhac-le-Haut naar Figeac, over een afstand van 25 kilometer. Het thema van deze etappe is volgens onze wandelgids: ‘Waar Christus een kerk wijdde’.
Het is bijna 7.30 uur als onze (gisteren) gereserveerde taxi aankomt bij de receptie van de camping van Figeac. Tot onze verrassing blijkt het de chauffeur met zijn taxibus te zijn, die ons eergisteren ook al vervoerde naar het startpunt van die dag. Vandaag rijdt hij ons beiden in zijn taxibus van Figeac naar Livinhac-le-Haut, waar vandaag onze etappe begint.
Onze auto en caravan laten we vandaag staan op de camping van Figeac, want ook komende nacht overnachten we in Figeac. Vandaag lopen we naar de camping, want de pelgrimsroute loopt langs onze camping, die aan de rivier Le Célé in Figeac ligt.
Pelgrims bereiden zich voor
Met hoge snelheid rijdt de taxichauffeur ons door het berglandschap naar ons startpunt van vandaag. Het is nog maar 7.50 uur als hij ons afzet op het kerkplein bij de kerk en het gemeentehuis van Livinhac-le-Haut. In tegenstelling tot gistermiddag zijn nu wel alle zaken rond het kerkplein geopend. De bakker, de slager, de kruidenier en de pelgrimsherberg met café-restaurant hebben hun deuren geopend. De eveneens vroege pelgrims kopen hun proviand voor vandaag bij de bakker en de kruidenier en maken op de stoep voor de pelgrimsherberg hun rugzakken klaar voor vertrek. Twee pelgrims vertrekken vlak vóór ons en we zien dat enkele anderen ons spoedig zullen volgen.
Een sprookje wordt ruw verstoord
We wandelen Livinhac-le-Haut uit. In het dal links van ons ligt de laaghangende bewolking als een deken tegen de berghellingen. Met de daarop al schijnende zon is dat een sprookjesachtig mooi begin van deze pelgrimsdag.
Dat mooie beeld wordt ruw verstoord als een oude Fransman in een auto ons in La Planque staande houdt. Hij heeft aan onze uitrusting gezien dat we pelgrims zijn. Hij is de plaatselijk krantenbezorger en hij vertelt ons dat er een ernstige treinramp is geweest bij Santiago de Compostela. Hij laat ons de krant zien, waarin wij lezen dat er 35 doden en 200 gewonden zijn te betreuren. Hij vertelt dat deze trein op hoge snelheid is ontspoord, en dat het dodental – volgens een autoradiobericht van zojuist – helaas al is opgelopen tot 77 mensen.
Bonjour Pèlerin!
Voorbij La Planque volgt een stevige klim bergopwaarts. Tot boven in Le Puech del Soyt vormen Durkje en ik nu eens en een ander echtpaar dan eens de kopgroep. Tijdens ultrakorte rust- en drinkpauzes lopen we elkaar hier en daar voorbij.
Er komt uiteraard weer een eind aan de klimpartij en dan gaat het weer verder met af en toe lichte dalingen en stijgingen. We passeren ook het gehucht Le Thabor.
Hier en daar lopen we een stukje over asfalt, maar al snel gaat het dan weer verder over prachtige paden tussen weiden en akkers en door kleine bospercelen.
Bij het begin van zo’n mooi smal voetpad worden we begroet met een bordje met daarop de tekst: ‘Bonjour Pèlerin!’ Dat is toch aardig van die Fransen.
Van Montredon via Lalaubie en Tournié naar Lacoste
We lopen door tot het dorp Montredon. Dat is ongeveer anderhalf uur lopen vanaf ons startpunt. Wellicht dat we daar koffie kunnen drinken. We bezoeken de kerk, maar vinden er geen dorpscafé. Achter de kerk is een klein zaaltje, waar we een kerkstempel zetten in onze pelgrimspaspoorten. Er staat ook siroop en water, en een waterkoker met thee. We besluiten verder te lopen. Allicht dat verderop wel een koffiestop zal zijn.
We passeren achtereenvolgens de gehuchten Lalaubie, Tournié en de oude boerenhoeve Lacoste.
Kapel Sainte-Madeleine van Guirande
Een volgende korte stop maken we bij de kapel Sainte-Madeleine van Guirande. Het is een eenvoudige kapel langs de kant van de weg, maar de muur- en plafondschilderingen zijn wel mooi.
Vóór ons lopen twee groepjes pelgrims. We zien dat het ene groepje de D2 blijft volgen, om zo binnendoor naar Saint-Félix te lopen. De anderen verlaten de D2 en slaan een smal asfaltweggetje in; dat is ook de aangegeven route van de GR65. Ook wij volgen deze bewegwijzerde route, die met een kleine omweg iets verderop over prachtige veldwegen voert.
Wandelen met Slovenen uit Lyon
Op een driesprong halen we het echtpaar weer in, dat vanmorgen vroeg tijdens een klim met ons steeds van koppositie wisselde. We lopen enkele kilometers gezamenlijk verder. Het is een pelgrimerend echtpaar dat oorspronkelijk uit Slovenië komt, maar dat nu al weer zes jaar in het Franse Lyon woont, omdat hij indertijd werk kreeg bij het hoofdkantoor van Interpol in Lyon. Ze zijn met Haagse vrienden ook al eens op bezoek geweest in Fryslân, en zijn lovend over hoe mooi onze Friese provincie is.
Vorig jaar liep dit Sloveense echtpaar de camino naar Santiago de Compostela in de zelfde weken als wij.
Tot en met een prachtig particulier terras lopen we gezamenlijk door. In een buurtschap staat een vrij modern huis in een grote tuin met moestuin. Een groot overdekt terras bevindt zich naast het huis. De eigenaar haalt verse kruiden uit zijn moestuin en roept dat we plaats kunnen nemen onder de overkapping. Even later hebben we een grote mok heerlijke koffie vóór ons staan. Daarna nog een ijskoud drankje, en dan gaan we weer uitgerust en verfrist verder.
Schitterende Sint Jacob in Saint-Félix
Vrij spoedig daarna komen we aan in het dorpje Saint-Félix. Hier bezoeken we de romaanse kerk van de Heilige Radegundis. Voor ons is vooral het schitterende glas in lood-raam interessant met daarin de voorstelling van Sint Jacobus; kleurrijk en mooi afgebeeld met pelgrimsstaf, kalebas en Jacobsschelp.
Saint-Jean-Mirabel
We lopen door naar het dorp Saint-Jean Mirabel. Onze wandelgids meldt dat het de moeite waard is om even van de route af te wijken (en daarna weer terug te keren) om de plaatselijke 13e eeuwse kerk te bezoeken. Dat blijkt inderdaad een prachtige kerk te zijn, met beelden van knielende engelen in het koor, met mooie fresco’s aan het plafond en met een glas in lood-raam dat enkele pelgrimssymbolen voorstelt.
Tegenover de kerk staat een heel groot model van een racefiets, met daarbij een informatiebord, waarop staat dat in het jaar 2004 hier een etappe van de Tour de France passeerde.
Van Le Garric via Bel Air naar La Pierre Levée
We gaan weer verder, in de inmiddels genadeloze hitte van 34 graden Celsius over heet geurend asfalt. We komen door het gehucht Le Garric.
Een klein eindje verder komen we bovenop de verhoging in het landschap in het gehucht Bel Air.
Regelmatig lopen we over een stukje asfalt, om dan vrij snel al weer via smalle bospaadjes of smalle veldpaadjes verder te gaan. Soms even in de schaduw, maar veelal onder de felle zon. We passeren zo ook het gehucht La Pierre Levée.
Aankomst in Figeac
Op een gegeven moment zetten we een afdaling in over een breed veldpad. Ver beneden ons zien we in het dal al de stad Figeac liggen. Daar gaan we heen.
Na deze lange afdaling komen we uiteindelijk aan bij de tunnel die onder het spoor door gaat van de spoorlijn die door Figeac loopt.
Aan de andere zijde van de spoortunnel staan we na een wandeling van 5,5 uur al bij onze camping in Figeac. Hier beëindigen we vandaag deze wederom hete pelgrimsdag. In de schaduw van de grote bomen tussen onze caravan en de rivier Le Célé kunnen we eerst even afkoelen, alvorens we later op de middag boodschappen gaan halen in het gezellig drukke oude winkelcentrum van Figeac.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten