vrijdag 15 juli 2011

Vluchten van de woestijn naar de polder

Donderdag 14 juli 2011

Deze dag begint klokslag 5.00 uur met een vriendelijke 'wake up call' van de hotelreceptioniste. Drie kwartier later check ik uit in de hotellobby van Windham Grand Regency hotel in Doha. Eén van de receptionisten - een Nepalese chauffeur - rijdt me met de hotelshuttle naar de terminal van Qatar Airways, vlak buiten Doha.

Hier is het een drukte van belang. Grote aantallen 'expats' verlaten voor de zomerweken het land om in hun thuisland de zomervakantie in familiekring door te brengen. De meeste expats gaan in de zomer naar gezin en familie en aangezien er meer buitenlanders dan Qatari in dit land wonen, is het in de zomervakantieperiode merkbaar stiller in het straatbeeld van bijvoorbeeld Doha. Waar twee lange wachtrijen vóór de paspoortcontrôle bij elkaar komen, ontmoet ik in de wachtrij naast me een collega van Stenden University Qatar met haar echtgenoot, die vandaag voor de zomervakantieweken samen naar hun thuisland Libanon vliegen.

Een kwartier vóór 'boarding time' arriveer ik na het lange wachten bij de 'gate'. Om 8.30 uur vertrekt het vliegtuig voor mijn eerste vlucht naar Frankfurt. Vliegen met Qatar Airways is een absolute aanrader. De stewards en stewardessen zijn voor westerse begrippen buitengewoon vriendelijk, de catering is uitstekend en het materieel is vooroplopend eigentijds. In de hoofdsteun vóór je zit een monitor en dit apparaat heeft een opvallend uitgebreid menu met veel functies; van nieuws tot muziek en van films tot verschillende geopositioneringsbeelden. Zo kun je bijvoorbeeld gedurende de gehele vlucht op de monitor volgen waar het vliegtuig zich op elk moment bevindt. Om 11.30 uur vliegen we over de Zwarte Zee.

In Frankfurt moet ik op het vliegveld tussen de eerste en de tweede vlucht wachten van 14.00-16.45 uur. Als het vertrekmoment is aangebroken, verschijnt de gezagvoerder in de cabine. Hij vertelt dat op Schiphol een landingsbaan buiten gebruik is gesteld vanwege het slechte weer in Amsterdam. Een groot aantal vliegtuigen moet minstens een half uur blijven rondvliegen rond Schiphol om toestemming te krijgen te landen. Ons vliegtuig kreeg van Schiphol een landingstijd toegewezen die een uur later ligt dan de geplande tijd. Ons wordt verzocht om een uur in het vliegtuig te blijven wachten, alvorens we mogen vertrekken. Een uur later wordt meegedeeld dat de complete 'crew' wordt vervangen. Even later arriveert een geheel nieuwe bemanning voor de cockpot en voor de cabine in het vliegtuig. De andere crew vertrekt en dan krijgen we toestemming om te vertrekken.

Snel na opstijgen gaan we door een dik wolkendek. Achter de wolken schijnt de vrolijke zomerzon. We krijgen onderweg regelmatig te maken met turbulentie. De stoelriemen mogen niet los. Ruim een uur later dan gepland landen we schommelend, maar veilig en behouden, op de landingsbaan van Schiphol, waar het flink regent en hard waait. In de aankomstterminal staan lange rijen wachtende vliegtuigpassasiers bij de transferbalies om nieuwe aansluitingen voor doorgaande vluchten te arrangeren. In de ontvangsthal staan enkele honderden mensen te wachten op al die passagiers die later dan gepland nog zullen arriveren.

Tussen de menigte wachtenden door wandel ik naar buiten. De jas moet aan, want het regent pijpenstelen. De Schipholservicetaxi staat klaar om me naar huis te brengen. Om 21.45 uur arriveer ik thuis in Stiens na een totale reistijd van 17 uren.
Goodbye desert ..... welkom in de polder ..... wer thús yn it Stienzer Aldlân.

Geen opmerkingen: