Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de CompostelaSentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Masmont naar Nogeas
Donderdag 12 augustus 2010 – 22 km.
Dag 88: 1851 – 1873 km.
Om 6.30 uur gaat de wekker. Buiten is het zwaarbewolkt. Durkje en ik brengen om 7.45 uur de auto vanuit Aix-sur-Vienne eerst naar Nogeas. Daarna fietsen we in 7 kwartier naar Masmont. De temperatuur is al 13 graden Celsius, maar door de mist en de frisse wind zijn de afdalingen op de fiets nog koud en is het nodig om de jas aan te hebben bij het fietsen. Dat is voor ons een uitzonderlijke situatie.
Om 10.00 uur begint onze wandeltocht vandaag vanuit Masmont. Het laatste huis in Masmont dat we passeren, is een oude boerderij. Aan de muur van een schuur hangen metalen bordjes. Nadere bestudering leert ons dat dit trofeeën zijn wegens het winnen van prijzen bij koeienkeuringen. De oude boerin komt achter het huis vandaan en kijkt onderzoekend wat we doen. Op onze vraag of dit allemaal plaquettes zijn die ze hebben gewonnen tijdens keurwedstrijden, antwoordt ze bevestigend. Gelet op de jaartallen op de bordjes hangt hier voor tientallen jaren aan gewonnen prijzen, bijna 90, zowaar een hele prestatie.
Voorbij deze boerderij lopen we over een stenig pad, dat langzaam afdaalt door het bos langs de helling van de heuvel. We komen zo in het dal van de rivier Le Boulou. Beneden bij de rivier steken we de Boulou over via twee houten bruggetjes, omdat dit een plaats is waar in deze meanderende rivier een bocht zit. Dan volgt de klim uit het dal. Boven komen we in het gehucht Le Petit Roussingeas. Hier staat een kilometragebord, waarop staat dat het vanaf hier nog 1594 kilometer is naar Santiago de Compostela.
We steken hier de D11a over en vervolgen onze route over een asfaltweg, die verderop over gaat in een onverharde weg. Daar worden we ingehaald door een bestelauto, die geladen is met een aantal zware boomstammen. We steken het riviertje de Gramelou over en enkele meters hogerop steken we een spoorlijn over en passeren we het naastliggende spoorwachtershuisje aan de overzijde van het spoor. Na de volgende klim arriveren we op het plateau. Dan gaan we verder naar het gehucht Nouailhas, waar we de man weer ontmoeten, die ons zojuist voorbijreed. De auto is inmiddels gelost.
De routebeschrijving geeft aan dat we via de Chemin des Chênes naar Beynac moeten lopen. Dat doen we ook, maar het eerste deel van deze weg is qua pad eigenlijk niet meer dan een steile, diep uitgesleten beekbedding in een holle boomsingel, met als ondergrond keien en dikke stenen, waar je voorzichtig over moet lopen om niet uit te glijden en/of te struikelen. Verderop wordt het gelukkig een stuk beter begaanbaar. Na ruim een uur wandelen arriveren we na een afdaling bij de dorpskerk van Beynac. De kerk is gesloten, het gras wordt er op dit moment gemaaid en er staat in elk geval naast de kerk een bankje om even op te rusten. Na de pauze wandelen we Beynac weer uit.
Via de D110 lopen we naar het dorp Le Puytignon. De postbode brengt hier zojuist met de ons inmiddels welbekende gele postauto de post rond. Vlak vóór de bebouwde kom van Le Puytignon gaan we een begroeide bomenlaan in en dan wandelen we langs de boerderij van La Tuilerie. We lopen door een bosperceel, steken een asfaltweg over en komen aan in het gehucht Le Mas. Bij een boerderij met een groot aantal loslopende kippen en enkele konijnen in konijnenhokken slaan we een onverharde weg in met links en rechts hagen en bomen, tussen de velden doorlopend. Daarna volgen enkele asfaltwegen en dan dalen we ter hoogte van het gehucht Jabalie op een gegeven moment af in het dal van de rivier de Vienne. In Aix-sur-Vienne aangekomen, gaan we nog verder omlaag om langs de rivier de Aixette verder te gaan. We passeren een oud fabriekspand naast een overloop van deze rivier.
Daarna zien we twee bruggen over de rivier, naast elkaar gelegen. De ene is een oude, ijzeren voetgangersbrug. De andere is een restant van een 13e eeuwse gotische stenen brug. Slechts één van de bogen van leisteenblokken is nog behouden gebleven. Daarna gaan we door een sport- en ontspanningspark en komen we langs een watersportcentrum, waar je onder andere kano’s kunt huren. Iets verderop komen we in het centrum van Aix-sur-Vienne, op de plaats waar de verkeersbrug over de Aixette ligt. Deze brug steken we over en dan lopen we langs het laatste deel van de Aixette, tot de plaats waar deze rivier uitmondt in de veel bredere rivier de Vienne.
Langs de Vienne lopen we naar onze camping, die hier aan de Vienne ligt. Op de camping nemen we een rustpauze bij de caravan. Na deze pauze verlaten we de camping om door Aix-sur-Vienne verder te gaan.
Voorbij deze boerderij lopen we over een stenig pad, dat langzaam afdaalt door het bos langs de helling van de heuvel. We komen zo in het dal van de rivier Le Boulou. Beneden bij de rivier steken we de Boulou over via twee houten bruggetjes, omdat dit een plaats is waar in deze meanderende rivier een bocht zit. Dan volgt de klim uit het dal. Boven komen we in het gehucht Le Petit Roussingeas. Hier staat een kilometragebord, waarop staat dat het vanaf hier nog 1594 kilometer is naar Santiago de Compostela.
We steken hier de D11a over en vervolgen onze route over een asfaltweg, die verderop over gaat in een onverharde weg. Daar worden we ingehaald door een bestelauto, die geladen is met een aantal zware boomstammen. We steken het riviertje de Gramelou over en enkele meters hogerop steken we een spoorlijn over en passeren we het naastliggende spoorwachtershuisje aan de overzijde van het spoor. Na de volgende klim arriveren we op het plateau. Dan gaan we verder naar het gehucht Nouailhas, waar we de man weer ontmoeten, die ons zojuist voorbijreed. De auto is inmiddels gelost.
De routebeschrijving geeft aan dat we via de Chemin des Chênes naar Beynac moeten lopen. Dat doen we ook, maar het eerste deel van deze weg is qua pad eigenlijk niet meer dan een steile, diep uitgesleten beekbedding in een holle boomsingel, met als ondergrond keien en dikke stenen, waar je voorzichtig over moet lopen om niet uit te glijden en/of te struikelen. Verderop wordt het gelukkig een stuk beter begaanbaar. Na ruim een uur wandelen arriveren we na een afdaling bij de dorpskerk van Beynac. De kerk is gesloten, het gras wordt er op dit moment gemaaid en er staat in elk geval naast de kerk een bankje om even op te rusten. Na de pauze wandelen we Beynac weer uit.
Via de D110 lopen we naar het dorp Le Puytignon. De postbode brengt hier zojuist met de ons inmiddels welbekende gele postauto de post rond. Vlak vóór de bebouwde kom van Le Puytignon gaan we een begroeide bomenlaan in en dan wandelen we langs de boerderij van La Tuilerie. We lopen door een bosperceel, steken een asfaltweg over en komen aan in het gehucht Le Mas. Bij een boerderij met een groot aantal loslopende kippen en enkele konijnen in konijnenhokken slaan we een onverharde weg in met links en rechts hagen en bomen, tussen de velden doorlopend. Daarna volgen enkele asfaltwegen en dan dalen we ter hoogte van het gehucht Jabalie op een gegeven moment af in het dal van de rivier de Vienne. In Aix-sur-Vienne aangekomen, gaan we nog verder omlaag om langs de rivier de Aixette verder te gaan. We passeren een oud fabriekspand naast een overloop van deze rivier.
Daarna zien we twee bruggen over de rivier, naast elkaar gelegen. De ene is een oude, ijzeren voetgangersbrug. De andere is een restant van een 13e eeuwse gotische stenen brug. Slechts één van de bogen van leisteenblokken is nog behouden gebleven. Daarna gaan we door een sport- en ontspanningspark en komen we langs een watersportcentrum, waar je onder andere kano’s kunt huren. Iets verderop komen we in het centrum van Aix-sur-Vienne, op de plaats waar de verkeersbrug over de Aixette ligt. Deze brug steken we over en dan lopen we langs het laatste deel van de Aixette, tot de plaats waar deze rivier uitmondt in de veel bredere rivier de Vienne.
Langs de Vienne lopen we naar onze camping, die hier aan de Vienne ligt. Op de camping nemen we een rustpauze bij de caravan. Na deze pauze verlaten we de camping om door Aix-sur-Vienne verder te gaan.
We gaan Aix-sur-Vienne uit en lopen evenwijdig aan de Vienne naar het gehucht Moulin de Tarn. Voorbij dit gehucht komen we in een park, dat langs de Vienne ligt. Bij de entree van dit park staat een kilometragebord, waarop staat dat het vanaf deze plaats nog 1588 kilometer is naar Santiago de Compostela. In het park zijn een aantal grote bloemperken ingezaaid met een groot aantal verschillend bloeiende planten. Een weelderige bloemenpracht is zo ontstaan.
We lopen nu dicht langs de oever van de Vienne. Hier en daar zitten sportvissers. Eén ervan heeft het wel erg professioneel aangepakt. De jongeman die we zien zitten, is gekomen met een auto met aanhanger. Op de visstek zijn drie vistenten opgezet en over één ervan hangt een groot camouflagedoek. Er staan meerder hengelstandaards op de rivieroever met in elke standaard vier grote werphengels. Zo groots opgezet zie je het niet vaak. Als we bij een grote nieuwe verkeersbrug over de Vienne arriveren, kijken we toch eens even kritisch naar onze routegids. Op de routekaart staat hier geen brug over de rivier en volgens de routebeschrijving hadden we al lang van de rivier af moeten lopen. Een snel wandelende Franse dame komt naar ons toe en in het gesprek dat dan ontstaat, maakt ze ons duidelijk dat de oorspronkelijke route is omgezet. Dat heeft te maken met die nieuwe brug en de nieuwe autoweg D2000. We zijn nog wel goed op koers. Het is de bedoeling dat we nu een zijriviertje van de Vienne oversteken met de nabijgelegen brug en dat we dan onder het viaduct van de nieuwe brug doorwandelen naar het gehucht Tarnaud. Ze wandelt in hoog tempo voor ons uit en zo arriveren we in Tarnaud.
De dame wandelt hier vlot rechtdoor, en wijst ons nog dat wij hier in het centrum van dit gehucht verder moeten wandelen naar Puy Berger. We volgen nu de routesignalering, die hier duidelijk is aangebracht. Voorbij het hooggelegen Puy Berger dalen we af naar de D10. Behalve de D10 zien we door het landschap ook de nieuwe verkeersweg D2000 lopen, naar en vanaf de nieuwe brug over de Vienne. We steken de D10 over en komen dan langs en door de brede vallei, waardoor de slingerende beek La Baisse stroomt. Na een asfaltweg volgt een brede laan, die af en toe slecht begaanbaar is vanwege het vele regenwater van gisteravond dat nog in de diepe sporen van deze laan ligt.Aan het eind van deze veldweg pauzeren we op een paar grote boomstammen langs het pad. Daarna komen we in het gehucht La Maison-Dieu.
Voorbij dit gehucht gaan we voor enkele kilometers het bos in. We moeten eerst lang en steil klimmen over een slecht begaanbaar bospad, bestaande uit veel gladde keien, dikke stenen en glibberige grond. Een uitdaging is het in elk geval wel om hier bij een natte ondergrond zonder vallen boven te komen. Door dit bos van Rochefort komen we op het hoogstgelegen punt uit in het gehucht Rochefort, eigenlijk uitsluitend bestaand uit één grote boerderij. Bij deze boerderij hebben we een prachtig uitzicht over het rivierdal van de Vienne, waarin onder andere de plaatsen Aix-sur-Vienne en Limoges liggen.
Voorbij Rochefort volgt een geasfalteerde bosweg door het bos. Eerst komen we nog door het gehucht Chez Caize op de grens van bos en veld en tenslotte arriveren we bij de D17 in Nogeas, waar we vanmorgen onze auto in de berm van deze bosweg hebben geparkeerd. Met de auto rijden we via Aix-sur-Vienne naar Masmont terug, waar we de fietsen afhalen om tenslotte weer terug te rijden naar de camping in Aix-sur-Vienne. Deze dag begon als een koele zomerdag, maar we hebben later op de dag toch nog flinke zonnige periode gehad, waarbij de temperatuur opliep tot zo’n 21 graden Celsius. Vandaag hebben we 22 kilometer gewandeld. Om ongeveer 15.30 uur arriveerden we in Nogeas, dus we zijn inclusief alle rustpauzes 5,5 uren onderweg geweest.
We lopen nu dicht langs de oever van de Vienne. Hier en daar zitten sportvissers. Eén ervan heeft het wel erg professioneel aangepakt. De jongeman die we zien zitten, is gekomen met een auto met aanhanger. Op de visstek zijn drie vistenten opgezet en over één ervan hangt een groot camouflagedoek. Er staan meerder hengelstandaards op de rivieroever met in elke standaard vier grote werphengels. Zo groots opgezet zie je het niet vaak. Als we bij een grote nieuwe verkeersbrug over de Vienne arriveren, kijken we toch eens even kritisch naar onze routegids. Op de routekaart staat hier geen brug over de rivier en volgens de routebeschrijving hadden we al lang van de rivier af moeten lopen. Een snel wandelende Franse dame komt naar ons toe en in het gesprek dat dan ontstaat, maakt ze ons duidelijk dat de oorspronkelijke route is omgezet. Dat heeft te maken met die nieuwe brug en de nieuwe autoweg D2000. We zijn nog wel goed op koers. Het is de bedoeling dat we nu een zijriviertje van de Vienne oversteken met de nabijgelegen brug en dat we dan onder het viaduct van de nieuwe brug doorwandelen naar het gehucht Tarnaud. Ze wandelt in hoog tempo voor ons uit en zo arriveren we in Tarnaud.
De dame wandelt hier vlot rechtdoor, en wijst ons nog dat wij hier in het centrum van dit gehucht verder moeten wandelen naar Puy Berger. We volgen nu de routesignalering, die hier duidelijk is aangebracht. Voorbij het hooggelegen Puy Berger dalen we af naar de D10. Behalve de D10 zien we door het landschap ook de nieuwe verkeersweg D2000 lopen, naar en vanaf de nieuwe brug over de Vienne. We steken de D10 over en komen dan langs en door de brede vallei, waardoor de slingerende beek La Baisse stroomt. Na een asfaltweg volgt een brede laan, die af en toe slecht begaanbaar is vanwege het vele regenwater van gisteravond dat nog in de diepe sporen van deze laan ligt.Aan het eind van deze veldweg pauzeren we op een paar grote boomstammen langs het pad. Daarna komen we in het gehucht La Maison-Dieu.
Voorbij dit gehucht gaan we voor enkele kilometers het bos in. We moeten eerst lang en steil klimmen over een slecht begaanbaar bospad, bestaande uit veel gladde keien, dikke stenen en glibberige grond. Een uitdaging is het in elk geval wel om hier bij een natte ondergrond zonder vallen boven te komen. Door dit bos van Rochefort komen we op het hoogstgelegen punt uit in het gehucht Rochefort, eigenlijk uitsluitend bestaand uit één grote boerderij. Bij deze boerderij hebben we een prachtig uitzicht over het rivierdal van de Vienne, waarin onder andere de plaatsen Aix-sur-Vienne en Limoges liggen.
Voorbij Rochefort volgt een geasfalteerde bosweg door het bos. Eerst komen we nog door het gehucht Chez Caize op de grens van bos en veld en tenslotte arriveren we bij de D17 in Nogeas, waar we vanmorgen onze auto in de berm van deze bosweg hebben geparkeerd. Met de auto rijden we via Aix-sur-Vienne naar Masmont terug, waar we de fietsen afhalen om tenslotte weer terug te rijden naar de camping in Aix-sur-Vienne. Deze dag begon als een koele zomerdag, maar we hebben later op de dag toch nog flinke zonnige periode gehad, waarbij de temperatuur opliep tot zo’n 21 graden Celsius. Vandaag hebben we 22 kilometer gewandeld. Om ongeveer 15.30 uur arriveerden we in Nogeas, dus we zijn inclusief alle rustpauzes 5,5 uren onderweg geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten