Zaterdag 28 maart 2009Ruim een maand geleden maakte minister-president Jan Peter Balkenende - na een steeds verder toenemende politieke druk - bekend dat er tòch een commissie komt die als opdracht krijgt om onderzoek te verrichten naar de manier waarop ons kabinet in het jaar 2003 besloot om Nederlandse politieke steun te verlenen aan de Amerikaanse inval in Irak. Deze "Onderzoekscommisie Irak" onder leiding van de voormalig president van de Hoge Raad meester Willibrord Davids wordt inmiddels ook wel de "Commissie Davids" genoemd.
Het tekent meester Davids en het wekt vertrouwen dat niet de door premier Balkenende voorgestelde Ministers van Staat deel uit maken van de Commissie Davids. De commisieleden zijn uiteindelijk geworden: een taalwetenschapper (Monica de Boer, hoogleraar aan de VU), twee historici (Cees Fasseur en Marjan Wegman), een diplomaat (Peter van Walsum), een tweede jurist (Tim Koopmans), een volkenrechtdeskundige (Nico Schrijver) en als secretaris onderzoeker Koos van Bruggen. Dit team zou met alle onderzoekservaring geëquipeerd zijn voor de gewenste waarheidsvinding.
De inmiddels zeventigjarige Willibrord Davids is niet alleen meester in de rechten, maar was in de tachtiger jaren ook "mijn meester" in het onderwijs. Meester Davids groeide op in een Rotterdams onderwijsgezin; vader èn moeder waren beiden werkzaam als leraar cq lerares in het onderwijs. Toen ik in 1979 als docent begon in Delfzijl, trad meester Davids aan als rechter-plaatsvervanger bij de rechtbank in Assen, waarvan hij later rechter en uiteindelijk vice-president werd. Voordat meester Davids in 1986 werd benoemd tot raadsheer bij de Hoge Raad te Den Haag, was Willibrord Davids mijn docent Privaatrecht toen ik voor de onderwijsakte MO-A Boekhouden studeerde in Groningen.
Meester Davids ontpopte zich daar als een buitengewoon bekwaam docent, niet alleen qua inhoudelijke expertise, maar bovenal als fenomenaal docent. Zijn colleges waren bijzonder uitdagend. Het was mijn eerste kennismaking met de socratische onderwijsmethode. De socratische methode (Socrates, 469-400 voor Christus) is een vorm van filosofisch onderzoek. Als je zijn college bezocht, had je alle leerstof voor die dag diepgaand bestudeerd, want die kennis zou je hard nodig hebben om deel te nemen aan zijn vorm van super-activerend onderwijsleergesprek. Socrates noemde zijn filosofie-methode "telenchus", wat je zou kunnen vertalen als "kruisverhoor". Meester Davids koos een juridische casus en startte zijn onderwijs-kruisverhoor onder de aanwezige studenten. Hij stelde vanuit diverse perspectieven aanhoudend feiten, rechtsregels, opvattingen en meningen van casus-opponenten en van ons ter discussie, legde alle overeenkomsten en tegenstellingen daarin bloot en toonde vervolgens aan welke standpunten (on)juist waren.
Als Commissievoorzitter Davids - inmiddels nog eens 22 jaar jaar ervaring bij de Hoge Raad, waarvan 4 jaar als president - zijn commissieleden mee kan en mee zal nemen in zijn socratische onderzoeksmethodiek, heb ik er tot nader order het volste vertrouwen in dat wij in november van dit jaar - als het onderzoek afgerond zal moeten zijn - optimaal inzicht verkrijgen in de resultaten van zijn (methode van) waarheidsvinding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten